Po kilku dniach zimy znów zrobiło się jakby wiosennie. Po śniegu już nie ma prawie śladu, a temperatura przyjemniejsza na spacer. W poniedziałek pracowałem na noc, więc wcześniej mogłem cieszyć się ładnym i słonecznym dniem. Wyjątkowo nie miałem ochoty na bieganie, dlatego, kiedy żona zbierała się na spacer, zaproponowałem, że pójdę z nią. Wtedy ona zaproponowała las w Havre, nie szczególnie spodobała mi się ta propozycja, bo po tak nagłej zmianie pogody z zimowej na wiosenną, to ścieżki leśne będą pełne błota. Mnie ono szczególnie nie przeszkadza, ale znam swoją żonę i jej narzekanie, że zawsze prowadzę ją po najgorszym błocie.

Po ponad dwóch tygodniach wolnego nadszedł czas powrotu do pracy. Sobota była do tego idealna, bez pośpiechu mogłem przejrzeć wszystko, co mnie ominęło, gdy mnie nie było. Dużo nie było do nadrabiania, bo okres świąteczno-noworoczny jest zwykle bardzo spokojny i leniwy.

Po ponad dwóch tygodniach wolnego nadszedł czas powrotu do pracy. Sobota była do tego idealna, bez pośpiechu mogłem przejrzeć wszystko, co mnie ominęło, gdy mnie nie było. Dużo nie było do nadrabiania, bo okres świąteczno-noworoczny jest zwykle bardzo spokojny i leniwy.

Mroźny, ale słoneczny piątek. Zaczęło się od wyczekiwania na wideokonferencję z pracownikiem banku, kilka dni temu pani z banku zadzwoniła i sama zaproponowała spotkanie. Umówiliśmy się na piątek rano, specjalnie wcześniej wstałem i prawie przez godzinę czekałem przed komputerem na połączenie. Ja by mnie ktoś widział z boku, to pewnie wyglądałem jak Pablo Escobar w słynnej scenie na huśtawce. Nie wiem, dlaczego wczoraj nie zadzwoniła, w sumie to ona zabiegała o spotkanie.

Obserwując pogodę, która towarzyszyła nam od rana, nie sądziłem, że uda mi się wyjść pobiegać w czwartek. Już w środę wieczorem sypnęło śniegiem, w czwartek rano przyszła kolejna fala opadów śniegu. Żona plonowała na czwartek wyjazd na zakupy do Francji, ale rano przestraszyła się warunków atmosferycznych, W końcu przed 12, kiedy przestało padać, zdecydowała, że jedziemy. Droga od Maubeuge była bez najmniejszych zarzutów, tylko fragment dwupasmowej drogi był odśnieżony tylko na jednym pasie. Zrobiliśmy zakupy i niespełna dwie godziny później wracaliśmy w zupełnie innych warunkach. Wszystkie drogi odśnieżone, a w Belgii to już prawie wiosenne warunki.

Wczoraj przed południem pogoda była na tyle łaskawa, że zdążyliśmy podczas krótkiego spaceru zwiedzić budynek nowego dworca kolejowego w Mons. Pierwotne plany zakładały, że będzie on gotowy przed 2015 rokiem, kiedy to Mons było Europejską Stolicą Kultury. Niestety otwarcie przesunęło się o 10 lat, bo oficjalne otwarcie nastąpiło w grudniu 2024. W międzyczasie budżet wykonawczy został trzykrotnie przekroczony, kilku wykonawców odpowiedzialnych za budowę zbankrutowało, inni się wycofali. Futurystyczny obiekt, mimo tego, że został oficjalnie oddany do użytkowania, wciąż wymaga ogromu prac wykończeniowych. W hali dworca miała być mała galeria handlowa, ale obecnie oprócz dworcowych kas, są tam jedynie kiosk z gazetami i kiosk z kanapkami. Co by nie mówić wygląda zjawiskowo i może cieszyć oko.