Dobry wieczór.Jedyne co mogę powiedzieć o tym dniu to to, że go po prostu przespałam. Nie wiem co się ze mną dzieje, ale wstałam dopiero koło 16. I to wstałam dlatego, że musiałam, a nie dlatego, że byłam wypoczęta czy coś. Żeby było jeszcze śmieszniej to całą noc również przespałam. Wydaje mi się, że po prostu zaczęła mi się faza dołka, bo też przy tym wszystkim jest mi po prostu cholernie smutno.

Źródło: PixabayDobry wieczór.Nie wiem czy uwierzycie, ale jestem na tyle przemęczona, że spałam 13 godzin. Co prawda jakość tego snu była fatalna, ponieważ z zegarkiem w ręku budziłam się co godzinę, ale 13 godzin robi na mnie wrażenie. Nie wiem co się ze mną dzieje w tym tygodniu. Chyba mam jakieś przesilenie plus bardzo się zaniedbałam. Rzuciłam dietę, nie nawadniam się, leki przyjmuję w kratkę. Wszystko idzie nie tak. Wiem, że to droga prosto na dno, więc obiecuję poprawę.

Źródło: PixabayDobry wieczór.Ledwo żyję tak bardzo boli mnie głowa. Tylko wróciłam z pracy to ogarnęłam psa i poszłam się położyć, bo tak bardzo źle się czuję. Nie mam siły siedzieć przed komputerem, więc idę się po prostu położyć, bo jakiekolwiek funkcjonowanie to ból i tortura. Starość, smutna starość.

Źródło: PixabayDobry wieczór.Nie mam dzisiaj siły pisać dziennika. Jestem taaak okropnie zmęczona, że jedyne o czym marzę to położenie się spać. Czy wydarzyło się dzisiaj coś wartego odnotowania?Zaspałam do pracy, bo nie mogłam się obudzić. Tzn. formalnie byłam na styk, ale zawsze jestem co najmniej pół godziny szybciej. Po pracy pojechałam na terapię, z której przez zmęczenie chyba niewiele pamiętam. Jakoś tak mi szybko zleciało, a moje myśli orbitowały głównie wokół chęci snu. Po powrocie do domu chwilę pospałam i pojechałam na miting. Na miejscu okazało się, że pomyliłam godziny i przyjechałam godzinę za szybko. Wróciłam się do domu i chwilę sobie poleżałam jeszcze.

Źródło: PixabayDobry wieczór.Nie mam za wiele do powiedzenia. Cały dzień spałam i zaraz też idę spać, bo jeszcze mi mało. Rano tylko pojechałam na wizytę do psychiatry i terapię grupową. U lekarza spoko, ale podniosła mi antydepresant, bo faktycznie wszystko to, co się dzieje wymaga reakcji. Na grupie było spoko chociaż nie mogłam się skupić, bo bardzo chciało mi się spać.

Źródło: PixabayDobry wieczór.Krótko dzisiaj będzie. Już mam pewność, że zaczęła mi się faza depresji. Cały dzień spałam, czuję przejmujący smutek i lęk. Musiałam się bardzo zmusić do spacerów z psem. Boli mnie ciało, nie mogę jeść ani pić, mam ochotę tylko spać i zniknąć z tego świata. Koszmarne uczucie. Wiem jednak, że to tylko CHAD i muszę to przeżyć. Jutro akurat mam wizytę u panu doktor to z nią o tym porozmawiam.