Read this post on TravelFeed for the best experienceDrugiego dnia wakacji dotarłyśmy do kempingu u podnóża gór Landmannalaugar, na którym spędziłyśmy dwie noce. Kemping jest świetną bazą wypadową dla lokalnych ścieżek, a także punktem startowym (lub końcowym) dla bardzo popularnego szlaku Laugavegur o długości 55 kilometrów.

Read this post on TravelFeed for the best experienceZima powolutku nas podskubuje, a tyły w postach coraz większe. Raczej się to prędko nie zmieni, bo pogoda jest na tyle przyzwoita, że szkoda siedzieć przed laptopem. Ogarnęłam trochę zdjęć z wakacji i wychodzi na to, że motywem przewodnim całej wyprawy zostały islandzkie drogi. Jeśli pragnie się lepiej poznać oblicze wyspy, to dość szybko trzeba opuścić główne trasy, by pobujać się po tych mniej dopieszczonych. Szczególną sławą cieszą się drogi z oznaczeniem F, czyli górskie (isl. fjall - góra). Ale nie tylko one potrafią dać się we znaki.

Read this post on TravelFeed for the best experienceDziwna sprawa. Przywiozłam z urlopu mnóstwo wrażeń, a mimo to wolę wrzucić coś z własnego podwórka. W sierpniu przez 10 dni jeździłyśmy z Andzią po Islandii i to była fantastyczna przygoda. W paru miejscach serducho mi drgnęło. Jednak mój zakątek na półwyspie Snæfellsnes wciąż wygrywa wszystko, tęskniłam każdego dnia.

Read this post on TravelFeed for the best experienceCzerwiec i połowa lipca przeleciały niepostrzeżenie. Mało jeżdżę w teren, bo pogoda jest taka se. Zdarzają się dni bardzo ładne, ale ogólnie wciąż jest chłodno, około 10-12 stopni. W słoneczne dzionki taka temperatura jest w sam raz, ale jak wieje i leje - co w ostatnich tygodniach zdarza się często - to już mniej. Na szczęście historii zaległych mam na pęczki.

Read this post on TravelFeed for the best experienceZachciało mi się serię ze Snæfellsnes przełamać czymś lżejszym i akurat mam w sam raz temacik. Jego bohaterowie całą zimę przesiedzieli w plecaku albo w kieszeni. Nie chciało mi się ich ustawiać i fotografować, czasem się po prostu nie dało.

Read this post on TravelFeed for the best experienceO wiosce, której właściwie już nie ma, wspominałam krótko w poprzednim wpisie. Wciąż stoi tu kościół - skromny i uroczy, jak wiele jemu podobnych na wyspie. Właśnie tutaj zaczyna się szlak prowadzący do krateru Búðaklettur (spacer opisany w ostatnim poście) i dalej, w stronę miasteczek Arnarstapi i Hellnar. Obecny budynek wzniesiono w połowie XIX wieku i w międzyczasie przeszedł kilka rekonstrukcji. Nie jest czynny na co dzień, lecz można go wynająć z okazji różnych uroczystości i wydarzeń, takich jak ślub, chrzciny czy koncert. Tutejsza pastorka jest również farmerką, a w swoim życiu pracowała m.in. jako policjantka, rybaczka i strażniczka parku narodowego. Bardzo podoba mi się ta wszechstronność Islandczyków, którzy często wykonują kilka zawodów jednocześnie, dostosowując się do sezonu, lokalnych potrzeb i tak dalej. Nie sposób się znudzić pracą :)