Hello everyone!!!

I hope you are well or are trying to be well. I'm feeling good and excited to meet you all for the first time in this community. Last night, I had the chance to get to know this wonderful community at To Hive with Incublus.

I am here with What Men Live By? (Чем люди живы - İnsan Neyle Yaşar?), which I have been wanting to talk about for a while. Lately, I can't be as interested in books as much as I used to, with what life throws at me, but I try to read as much as I can. Of course, my shortened attention span doesn't help me.

I must say that I had a great time with my dead Affogato, my Lo-Fi playlist and what Uncle Tolstoy gave me. I will try to tell you about this book as much as I can without spoilers, only the essence and my thoughts about it. I think this is a difficult task because it is very difficult for someone as impatient and talkative as I am not to give spoilers. I will do my best.

Published in 1885, this book of short stories was written by L. N. Tolstoy. I can't break away from this author, whom I met in my primary school years. While I keep coming back to the books I have read, this was my stop this time. It made me feel as if I had revisited the village I used to visit and which smelled of Soviets. I felt the cold smell of snow on my nose. I don't know if you can feel the smell of snow?

Since I did not have enough Russian to read the book in its native language, I read it in my native language with the comfort of buying it from the only publishing house whose translation I could trust blindly.

The words of "What Man Live By?'', which smell of Soviet and religion, seemed different to me this time. The reason was the inclusion of religious elements in a strange way. Uncle Lev was giving me so much advice that I was uncomfortable among the ones I had read so far. The reason I say uncle is that it is a joke between me and my friends. Please don't misunderstand me. He is a beloved writer.

Especially the first story, which emphasises the lack and poverty of the Soviets, again advises that one should help others. Here I realised that things were really bad at that time.

This book has 6 chapters and also combines 6 small stories. I will add the original versions of the chapter names right below.

Чем Люди Живы?
Упустишь Огонь - Не Потушишь Свечка
Девчонки Умнее Стариков
Много Ли Человеку Земли Нужно Ильяс

Although my mum and I had a bit of an argument, especially about the translation of the titles, I managed to get her to agree that they were spot-on translations. I was rewarded for being able to use both languages effectively.

I think you may have noticed that I like to beat around the bush, so let me try to get a little closer to the point I want to get to. Because this book surprised me and it is valuable for me to have the opportunity to talk to someone who knows the mother tongue of the book well.

Although the brevity of these 6 stories and the expected simplicity of the period may seem normal to you, it is a book that can give you mixed feelings with its independence from each other like compiled stories and the lessons embedded in its stories as if it was asked to be written by someone with authority.

Not the similarity of the lessons to be taught, but the way of teaching reminded me of George Orwell's Animal Farm. More precisely, while reading Tolstoy, I remembered Orwell, and while reading Orwell, I remembered Tolstoy. For me, this was something similar to the question of whether an egg hatches from a chicken or a chicken hatches from an egg, the answer to which has been determined historically.

I think I have gone away from the route I need to go again, but at the same time I want to convey to you what is in my mind and what its existence makes me think.

As you can imagine, the brevity of the stories keeps the author's character configuration short. Of course, it is possible not to see as much detail as you expect. Although we are dealing with an experienced writer, the things that a person can do are also limited. But I do not think that someone who knows the conditions of the period will have this problem. So how can these conditions be learnt? By reading more. I am sure that reading the writers of a similar period will instil this idea in you.

I remember that I have already expressed this in the sentences I have written above. I would like to skip this with your permission, as I know that if I go back and read what I have written, I will change a lot of things. 'What Man Live By' surprised me again. Of course, I continued with the sadness of remembering these stories after reading them. The things I understood, the lessons I learnt and the questions I asked have completely changed in both periods thanks to the mountains between my personality, which was influenced by my age and knowledge when I was reading and my current personality.

Of course, it makes sense that this situation makes me happy. That's why I like to look back from time to time and take another look at the books I have already read. If I ask the same questions, like the same things or continue to be disturbed, I think I am doing something wrong. Of course, it is not easy for someone with sharp lines like me to change, and I expect this kind of change from myself because I want to soften these lines. If you do not have a problem with the change of your personality, of course, I think this situation will be valid.

I think I have shared with you what I thought I could write without spoilers and even more in this blog. I just want you to know that I wanted to share with you what the detailed existence of this book made me think. I wrote this post because I wanted it to be an original piece signed by Beril and even Ailithy, rather than an impartial advertisement.

If one day you cross paths with my Uncle Tolstoy, say hello to him from me. It seems that my next stop with you will be Crime and Punishment. Or I will be stuck in the nets of the Fisherman of Halicarnassus, whom I have read in the present day. Now I have to start translating this complex piece I wrote in Turkish into English in the most appropriate way. (I think I did a fine job 😄) See you later. Take care of yourself, stay with health and love and please remember that;

Herkese merhabaaa!!!

Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben kendimi iyi hissediyorum. Bu toplulukta ilk defa sizlerle buluşacak olmanın heyecanı içerisindeyim. Dün akşam, To Hive with Incublus'ta bu harika topluluğu tanıma şansı yakaladım.

Bir süredir de hakkında konuşmak istediğim İnsan Neyle Yaşar? (Чем люди живы - What Men Live By) ile burada sizlerleyim. Son zamanlarda hayatın karşıma çıkardıkları ile eskisi kadar kitaplarla ilgilenemiyorum fakat elimden geldiğince de okumaya çalışıyorum. Tabii kısalan dikkat süremin bana yardımı dokunmuyor.

Erimiş Affogato'm, Lo-Fi playlist'im ve Tolstoy amcamın bana verdikleri ile harika zaman geçirdiğimi söylemeliyim. Sizlere ise bu kitabı elimden geldiğince spoiler vermeden, sadece özünden ve hakkındaki düşüncelerimden bahsetmeye çalışacağım. Bunun zor bir iş olduğunu düşünüyorum çünkü benim kadar sabırsız ve konuşmayı seven birisinin spoiler vermemesi oldukça zor. Elimden geleni yapacağım.

1885 yılında yayımlanan kısa hikâyelerin birleştiği bu kitap L. N. Tolstoy tarafından yazılmış. İlkokul yıllarımda tanıştığım bu yazardan bir türlü kopamıyorum. Okuduğum kitaplarına dönüp dolaşıp yeniden gelirken bu seferki durağım bu oldu. Bana sanki eskiden ziyaret ettiğim ve Sovyetler kokan köye yeniden ziyarete gitmişim gibi hissettirdi. O karın soğuk kokusunu burnumda hissettim. Bilmem siz hisseder misiniz acaba karın kokusunu?

Yukarıdaki fotoğrafta görebileceğiniz kitabı ana dilinde okumak için yeterli Rusçam olmadığı için kendi ana dilimde çevirisine gözüm kapalı güvenebileceğim tek yayınevinden almanın rahatlığı ile okumuştum.

"İnsan Neyle Yaşar?"'ın buram buram Sovyet ve din kokan kelimeleri bu sefer bana bir değişik geldi. Sebebi ise garipsediğim bir şekilde dini ögelerin yer almasıydı. Şu zamana kadar okuduklarımın arasında rahatsız olacağım kadar öğütler veriyordu Lev amcam. Amcam dememin sebebi ise ben ve arkadaşlarımın arasında bir espri olmasıdır. Lütfen beni yanlış anlamayın. Kendisi sevdiğim bir yazardır.

Sovyetlerin yokluğu ve fakirliğini ön plana çıkaran özellikle ilk hikâye yine insanın başkasına yardım etmesi gerektiğini öğütlüyor. Burada anladım ki işler gerçekten de kötü gitmiş o sıralar.

6 bölümden oluşan bu kitap aynı zamanda 6 küçük hikâyeyi de birleştiriyor. Ben size hemen aşağıya bölüm isimlerinin orijinal versiyonlarını hemen aşağıya ekleyeceğim.

Чем Люди Живы?
Упустишь Огонь - Не Потушишь Свечка
Девчонки Умнее Стариков
Много Ли Человеку Земли Нужно Ильяс

Annem ile birlikte özellikle de başlıkların çevirisi konusunda biraz tartışmaya girmiş olsak da nokta atışı çeviriler olduğunu ona kabul ettirebildim. İki dili de etkin bir şekilde kullanabilmenin ödülünü almış oldum.

Lafı dolandırmayı sevdiğimi fark etmişsinizdir diye düşünüyorum. Ben gelmek istediğim noktaya biraz daha yaklaşmaya çalışayım en iyisi. Çünkü bu kitabın beni şaşırtması üzerine kitabın ana dilini iyi bilen birisi ile konuşma fırsatı yakalabilmek benim için değerli.

İçindeki bu 6 hikâyenin kısalığı ve döneminin beklenilen sadeleği her ne kadar size normal gelse de derleme hikâyeler gibi birbirlerinden bağımsız oluşu ve sanki otorite sahibi birisi tarafından yazılması istenmiş gibi hikâyelerine işlemiş dersler ile size karışık duygular yaşatabilecek bir kitap.

Verilmek istenen derslerin benzerliği değil fakat öğretim şekli George Orwell'in Hayvan Çiftliği kitabını hatırlattı. Daha doğrusu Tolstoy'u okurken Orwell'i, Orwell'i okurken ise Tolstoy'u hatırladım. Bu benim için cevabı tarihi olarak belirlenmiş bir yumurta mı tavuktan çıkar yoksa tavuk mu yumurtadan çıkar sorunun bir benzeri oldu.

Ben yine gitmem gereken güzergâhtan uzaklaştım sanırım ama size aklımda olan ve varlığının bana düşündürttüklerini aktarmak istiyorum aynı zamanda da.

Hikâyelerdeki kısalık düşünebileceğiniz üzere yazarın karakter yapılandırmasını kısa tutuyor. Beklediğiniz kadar detay görememek mümkün elbette. Karşımızda her ne kadar tecrübeli bir yazar olsa da bir insanın elinden gelebilecek şeyler de kısıtlıdır. Fakat dönemin şartlarını bilen birisinin bu sorunu yaşayacağını düşünmüyorum. Peki bu şartar nasıl öğrenilebilir? Daha çok okuyarak. Benzer dönemin yazarlarını okumak eminim ki size bu fikri aşılayacaktır.

Yukarıda yazdığım cümlelerde bunu zaten dile getirdiğimi hatırlıyorum. Tekrar geri dönüp yazdığımı okursam eğer çok fazla şeyi değiştireceğimi bildiğimden bunu es geçmek istiyorum izninizle. "İnsan Neyle Yaşar?" beni yine şaşırttı. Bu hikâyeleri okuduktan sonra hatırlamamın verdiği hüzün ile devam ettim elbette. Sadece okuduğum zamanlarda yaşımın ve bilgi birikimimin etkilediği kişiliğim ile şimdiki kişiliğim arasındaki dağlar sayesinde iki dönemde de anladığım şeyler, çıkardığım dersler ve sorduğum sorular tamamen değişmiş durumda.

Bu durumun beni sevindirmesi mantıklı geliyor elbette. Bu yüzden de zaman zaman geriye bakıp, daha önceden okuduğum kitaplara bir kere daha göz atmayı severim zaten. Eğer aynı soruları soruyor, aynı şeyleri seviyor veya rahatsız olmaya devam ediyorsam ben bir şeyleri yanlış yapıyorum diye düşünüyorum. Elbette benim kadar keskin çizgileri olan birisinin değişmesi kolay değildir ve bende bu çizgileri yumuşatmayı istediğim için bu tarz bir değişim bekliyorum kendimden. Eğer kişiliğinizin değişimi ile ilgili bir sorununuz yok ise tabii ki bu durum geçerli olur diye düşünüyorum.

Sanırım sizlere spoiler vermeden yazabileceğimi düşündüğüm şeyleri ve hatta daha fazlasını da sizlerle paylaştım bu yazımda. Sadece bilmenizi isterim ki bu kitapın detaylı varlığının bana düşündürttüğü şeyleri sizlerle paylaşmak istedim. Bu yazıyı tarafsız bir reklam yazısından çok, Beril ve hatta Ailithy imzalı bir yazı olması ve bunu gerçekten de istediğim için yazdım.

Olur da bir gün Tolstoy amcam ile yollarını kesişirse benden ona selam söyleyin. Benim sizlerle bir sonraki durağım Suç ve Ceza olacak gibi. Ya da günümüze yaklaşıp da okuduğum Halikarnas Balıkçısı'nın ağlarına takılıp kalmış olurum. Şimdi ise Türkçe yazdığım bu karmaşık yazıyı en uygun şekilde İngilizce'ye çevirmeye başlamalıyım. Sonra görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;